-
1 broń
broń [brɔɲ] f\broń atomowa Atomwaffe f\broń biologiczna biologische Waffe f, Biowaffe f\broń chemiczna chemische Waffe f\broń jądrowa Kernwaffe f\broń konwencjonalna konventionelle Waffe f\broń krótka Handfeuerwaffe f\broń maszynowa Maschinenwaffe f\broń nuklearna nukleare Waffe f\broń palna Schusswaffe f, Feuerwaffe f\broń rakietowa Raketenwaffe fgenerał broni Generaloberst mtowarzysz broni Waffenbruder mchwytać za \broń zur Waffe greifenrzuć \broń! Waffe fallen lassen!dać komuś \broń do ręki jdn die Waffe in die Hand gebenwytrącić komuś \broń z ręki jdm die Waffe aus der Hand schlagenzwalczać kogoś jego własną bronią jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen ( geh)
См. также в других словарях:
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
pokonywać – pokonać [i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {czyjąś} {{/stl 8}}własną bronią {{/stl 13}}{{stl 7}} pokonywać, zwalczać kogoś, używając przeciw niemu metod, argumentów itp. podobnych do tych, którymi on sam się posługuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś pokonuje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
